De uitdagingen in de politiek

Het ging deze week vooral over verkeer en duurzaamheid, maar centraal stond dat er allerlei grote en kleine opgaven liggen, waarvoor niet zomaar even een oplossing is. Maar dat maakt het juist zo uitdagend om te zorgen dat dingen echt verbeteren.

Zo was ik met wethouder Schut en enkele ambtenaren op een bezoek in Amsterdam. Om te zien naar hoe het daar staat met verrommeling, fietsen, terrassen en handhaving. Opvallend was het bijna volledig afwezig zijn van sandwichborden en het bijna overal aanwezig zijn van terrassen. Ook bij winkels. En in allerlei afmetingen. Van een tafeltje met twee stoeltjes tot grote terrassen. Ook viel de afwezigheid van fietsen in het winkelgebied op. Terwijl we de hele middag niet één handhaver zijn tegengekomen. En ook in Amsterdam is het naleven van verkeersregels niet het allereerste waar ze om bekend staan, dus het kan!

Gemiste openingen was ook een ding deze week. Doordat ik in Amsterdam was, heb ik de opening van de nieuwe aanbouw en kunstgrasvelden bij de RKAV helaas gemist. Maar het was een succes, hoorde ik van collega’s Tuijp en Koning. Verder was er de ingebruikname van 360 (!) zonnepanelen bij het vuilinzamelstation, onder toeziend oog van de lokale pers.

Als je zegt dat je ambities hebt op het gebied van duurzaamheid, dan moet je ook het voorbeeld geven! Gelukkig kon wethouder Koning er voor me bij zijn. Daardoor kon ik voorrang geven aan een overleg bij de Provincie over de bereikbaarheid van Waterland, de planning van ingrijpende werkzaamheden aan de N247 en vervolgstappen naar een tunnel in Broek in Waterland.

Iets heel anders, waar ik me al langer aan stoor, is het ongenuanceerd en zonder te checken roddelen over en verspreiden van onzinverhalen. Steeds vaker zie ik dat mensen facebook en andere ‘social’ media gebruiken om te klagen. En dan verwachten of zelfs denken dat de gemeente dat volgt of er op stuurt. Geloof me, we hebben wel wat beters te doen. Juist als dingen mis gaan. Maar vaak gaat er ook helemaal niks mis.

Afgelopen tijd ging er weer zo’n broodje aap-verhaal over Zwarte Piet. Piet zou van de gemeente niet meer zwart mogen zijn en de intocht zou zelfs niet doorgaan. Ik vind het onvoorstelbaar wat mensen verzinnen en zonder nadenken doorvertellen. De feiten zijn even simpel als ontkrachtend. De burgemeester gaat over de veiligheid. Met uitzondering van vuurwerk, daar gaat de provincie over. En het uiterlijk van zwarte piet is uitsluitend aan het Sinterklaascomite. De gemeente stelt daaraan absoluut geen eisen.

Op het gebied van duurzaamheid is er nog meer te melden, trouwens. Ik was bij een overleg, waar ook externe partijen als stadsverwarming Purmerend en HVC waren. We hebben een goede discussie gehad. En dan blijkt ineens dat vergezichten zoals de transitie naar aardgasvrij, beleid zoals de Regionale Energie Strategie en Transitie Visie Warmte al parallel lopen met concrete pilotprojecten die ons nu al voor moeilijk keuzes stellen. Want veel zaken kunnen nog meerdere kanten op. De opgave is dan ook om samen te zorgen dat alle initiatieven bij elkaar passen op langere termijn. Dat klinkt eenvoudig, maar is een hele complexe puzzel. En daarmee ook een heerlijke uitdaging!

Om een klein voorbeeldje te geven, stel dat je nieuwe woningen bouwt, kies je dan voor een stand alone-oplossing voor alleen deze (goed geïsoleerde) woningen? Of kies je voor een warmtenet, zodat je later misschien ook bestaande woonwijken op een betaalbare manier kunt aansluiten op dat warmtenet en afkoppelen van aardgas? Dat soort ogenschijnlijk simpele keuzes gaan ook nog eens over enorme investeringen. En het maakt politiek heel erg boeiend.


Wim Runderkamp

Wethouder